Sophie Kroon
Over
mij
Wat ik het liefste doe
Wat begon als een hobby is uitgegroeid tot mijn werk. En daar ben ik heel dankbaar voor. Ik doe niets liever dan ergens in de natuur een liefdevol gezin vast te leggen. En haal vooral veel voldoening uit het fotograferen van kinderen. Als ik het voor elkaar krijg om die stralend op de foto te krijgen, word ik zelf ook helemaal blij! En vooral als het kindje eerst wat verlegen is of het een beetje spannend vindt.
Ik haal alles uit de kast om hun vertrouwen te winnen. En als mij dat gelukt is en ik rijkelijk word beloond met spontane gezichtjes, maakt mijn hart toch wel een sprongetje! Maar de echte beloning is het resultaat. Hoe mooi is het dat ik ouders een foto van hun kind kan aanbieden zoals hij of zij écht is! Ja, dat is mijn grote passie.
Een passie waar ik elke dag weer van kan leren. Fotografie is zoveel meer dan alleen op een knopje drukken. Het is het kiezen van de mooiste achtergrond, het is het vangen van het beste licht, het is de interactie met de geportretteerden, het is het bepalen van de juiste instellingen. En dat allemaal tegelijkertijd. Ik ben nog lang niet uitgeleerd en ergens is dat ook wat fotografie leuk maakt. Ik wil mezelf blijven uitdagen om als fotograaf en als persoon te groeien.
"Als mij dat gelukt is en ik rijkelijk beloond word met spontane gezichtjes, maakt mijn hart toch wel een sprongetje!"
Hobby
In mijn vrije tijd en op vakantie leg ik ook graag van alles vast. Met mijn camera al hangend aan mijn nek zie ik de wereld ineens heel anders. Ook al kijk ik nog niet eens door mijn lens. Ik observeer, zoek het mooiste licht en schiet erop los. Als ik op straat loop kijk ik even achterom en te zien of het vanuit die hoek mooier is. Ik loop dichterbij of ga juist een paar stappen naar achter. Ik kijk door mijn zoeker en knijp mijn rechteroog dicht. Even vergeet ik alles om mij heen en focus ik me op het maken van beelden. Ik zit helemaal in mijn eigen wereldje. Het geeft me rust en zelf een gevoel van controle, want met de camera in mijn hand ‘bepaal’ ik wat er in beeld komt en wat niet. Ik zie ineens dingen die ik zonder camera niet zie. Mijn perspectief verandert compleet en die foto’s deel ik graag met de mensen om mij heen.
